M e t i n l e m e l e r

b-ölüm I hareketsizce bakıyorum hadi "ha" de sonra bak bana bak bakalım bak yüzüyorum karada ayaklarım ağrık ne olmuş görmüşsek 2 tane kağıt kalem sensin silgi ben tutuşturuyorlar bizi bir beyaz üstü kaçmak gibi bir şey var hani zaman derler gelir verir mükafatı verdi seni bana uzaktan haarı kaçmak gibi bir şey niye var? mükafat mı bu bana zarar mı bilemedim sen söyle zamanı gecenin hangi vaktindeyiz ölüm dedikleri umursanmaz hal travması bakma öyle "ha" de sonra bak bana hareketsizce baktığımda bak bakalım bak.. hadi de ve gel hatta bitsin hemen gelsin güzel olan sen hayalse yutkunursun geçer yine zaman kaçmak gibi bir şey var.. dona kalmış sonların harabından esir düşmüş bir gemim var söyle ona söyle "ha" de. ölüm varsa bak bakalım.. bak. senim ölmüş bir ak üstünden düşmüş bir yanın pak bir yarın kazak sırılsıklam bir perde arkasında korkudan yarına kalamayan bir sakat b-öl.. II insan küsüp nereye aldanır kimin sesinden okur seni sen sen olmadıkça hangi ...

kendimi büyük bir aradan sonra tekrar böyle hissetmeme sebep olan durumlar hayatı genişçe sorgulamama itiyor. ve elimde bir şey yok tahminlerden başka. tahminlerin olanağı da belirsiz. zor ve bilmiyorum. sorunlu olacak gibi olursa da.. kendimi çok saf bir şekilde salakça kaptırmıştım ya hani yıllar önce. ben belki daha doğmamıştım. ama hissettiğim aynen böyle... acı verici. ailenle oturmuş bir akşam sofrasında utangaç bir şekilde ağlamak durduk yere gözlerinden damla akacak ve görecekler. çok utanırım. kaçarım... neyse ki kaçmadan bitti. yalnızlığın - körlüğün zirve yaptığı günümden bunlar yine bir şey istemiyorum. yine yarınım karanlık. geleceğim ölüm. evet geleceğim sana bir gün ölüm... ama bu günler gibi bir günde değil. değersiz kaldığın, bağırarak çağrıldığın bir akşam üstü yemeğinden sonra sigaramı yarım bırakıp yine sessizce kaçtım oradan. efendim? dedim... unutmam gerekir bazı şeyleri çünkü bazı şeyler beni unuttu peki bu en sonunda unutulanlar hangi döneme ayaklık edecek hepsi...