Söyleyebildiklerimden.
Söyleyebildiklerimden. Hayata zor şartlar altında ulaştık. Ulaşamayanları tahmin edebilme yetimiz var çünkü, idrak edebiliyoruz ya... Ulaşmış bulunmamız bize kâfi gelmiyor, istenir ki bir yolun yordamın olsun. Hak neyse hallice o yolda gidişimiz olsundur. Yollu olsun yolsuz olsun temel yerde bir şey dikkat çekiyor hayatta. Saygını hiçbir yere hiç kimseye esirgeme. Birine davranış şeklin kendini tanıtma halini barındırıyorsa, birinin sana bir şekil davranma halini de, seni kendine sorgulamaya itmeli. İnsanlar saptırılmaya teşvikli, bunu yapan da insanlardır yine. İnancından halinden ödün verdiğin sürece ordan oraya ben öğreniyorum bilinçleniyorum deyip vesveselenip halinin nereye çıkacağını artık kestiremez olursun. Bu an, olduğu vakit anlamış olursun. "Böyle geldi böyle gidecek" demek de kendine ettiğin son ama baş büyük zulümlerden olur. Pişmanlık fayda eder, tövbe edeceksin ki huzuru bulasın. Velhasıl şimdi, Mecnuna demişler... deyip lafı bağlayamam. Ama şimdi, medeniyettir