Geleceğinden endişeliydik, Gideceğinden ümitsiz bir bilinç şuuruyla korku. Tutmayan nefsi kırbaçladın mı bilmem Ama bir kaçımız bir şeyleri tuttuk, Kimimiz gerek ağaç dalından Gerek eli elli sigara Zaten uzanabildiğimiz başka bir şey yok. Ya asmaya, ya kazmaya. Neyse işte ramazan Biz şaban mıyız neyiz ki, Sevdiğimiz ama yanılgılardan ötürü aile içi ayrı oturum Gidilmeyen bir sevde ile Çekilmeyen o tutulmuş kafalı hayat; Gerçekten zor oldu. Ne tuhaf ve duygu yitirici... Rızayı kazanmak zor olacağından olacak ki, Zorluklar ve zorluk Sabırla sabır yatağına uzanmak gerekiyor Su veya tok olma duyusu değil Almayan şuur, Doymayan bilinç ve Sevilmeyecek ne varsa o ihtiras Belki öyle ramazan Şimdi tutulduğuma bakma ama Tutturamadıysak iş kötü. Zaten neye atsak bir adım, Bakıyorum ki son yanım... Eller tavana doğrulsa da, İzdiham ne diye bilmiyorum. fsmş